بدون انرژی، حتی شکوه و جلال مادی نیز دارای محدودیت های شدید است. مان خاطرنشان می کند که بازدیدکنندگان کاخ ورسای در فوریه 1695 از خزهای پوشیده شده در شام با پادشاه و یخی که روی ظروف شیشه ای جمع شده بود شگفت زده شدند. در ورسای یخ زده بود و هیچ ثروتی نمی توانست آن را برطرف کند. صد سال بعد، توماس جفرسون مجموعه و کتابخانه وسیعی از شراب در مونتیسلو و کار اجباری صدها برده داشت، اما جوهر او هنوز در زمستان در جوهردان هایش یخ می زد.
امروزه گرمایش یک مشکل حل شده برای بسیاری است. اما نه برای همه. چند نابرابری اساسی تر از نابرابری انرژی وجود دارد. هانس روسلینگ، جمعیت شناس، روشی چشمگیر برای طرح این موضوع داشت. در سال 2010 او استدلال کرد که شما می توانید بشریت را بر اساس انرژی که مردم به آن دسترسی دارند گروه بندی کنید. در آن زمان، تقریباً دو میلیارد نفر به برق دسترسی کمی داشتند یا اصلاً دسترسی نداشتند و همچنان غذا می پختند و آب را با آتش گرم می کردند. حدود سه میلیارد به برق کافی برای تامین برق چراغ‌های برق دسترسی داشتند. یک میلیارد یا بیشتر انرژی و ثروت برای وسایل صرفه جویی در کار مانند ماشین لباسشویی داشت. این تنها میلیاردها ثروتمندترین مردمی هستند که می‌توانستند هزینه پرواز داشته باشند، و آنها – ما – تقریباً نیمی از انرژی جهان را مصرف کردند.
اولین دلیل برای داشتن فراوانی انرژی این است که انرژی و هدایایی را که به ارمغان می آورد در دسترس همگان قرار دهیم. روزلینگ این را به خوبی بیان کرد و توضیح داد که چگونه مادرش لباس‌های شسته شده را بار می‌کرد و سپس او را به کتابخانه می‌برد، چگونه از زمانی که زمانی صرف تمیز کردن لباس‌ها می‌کرد برای آموزش زبان انگلیسی استفاده می‌کرد. او گفت: «این جادو است. «شما لباس‌های شسته شده را بار می‌کنید، و از دستگاه چه چیزی بیرون می‌آورید؟ شما کتاب می گیرید.» هیچ استراتژی کمکی جهانی وجود ندارد که بتوانیم آن را دنبال کنیم که تقریباً به اندازه ارزانتر، قابل اطمینان تر و در دسترس تر کردن انرژی باشد.
اگر انرژی ارزان، پاک و فراوان لازم برای انجام آن را داشتیم، تمام کاری که می توانستیم انجام دهیم وجود دارد. آستین ورنون و الی دورادو در مقاله‌ای که «ابر فراوانی انرژی» را تصور می‌کند، برخی از احتمالات کوتاه‌مدت را ترسیم می‌کنند. آنها می نویسند: “پروازهایی که با یک 747 15 ساعت طول می کشد، می توانند در یک ساعت با موشک نقطه به نقطه اتفاق بیفتند.” گلخانه‌های عمودی می‌توانند افراد بیشتری را تغذیه کنند و نمک‌زدایی، که حتی در حال حاضر سهم عمده‌ای در تامین آب در سنگاپور و اسرائیل دارد، برای کشورهای فقیرتر و پرجمعیت‌تر که بیشتر به منابع آب جدید نیاز دارند، مقرون به صرفه خواهد بود. حذف مستقیم دی اکسید کربن از هوا قابل قبول تر می شود و به ما راهی برای معکوس کردن تغییرات آب و هوا در طول زمان می دهد.
تعریف ورنون و دورادو از ابرفراوانی نسبتاً متواضع است: آنها آن را به این صورت تعریف می‌کنند که هر فرد روی زمین به تقریباً دوبرابر قدرتی که ایسلندی‌ها سالانه استفاده می‌کنند دسترسی دارد. اما اگر همجوشی یا فناوری‌های دیگر به ما انرژی بدهد که از نظر عملکردی نامحدود شود، چه؟ من از شیوه‌ای که بنجامین راینهارت، یک ارگوفیل خودخوانده، این نوع دنیا را ارائه می‌کرد و در مجله آنلاین Works in Progress نوشت، لذت بردم:
شما می توانید در خانه خود در ساحل زیبای یک جزیره مصنوعی در سواحل آمریکای جنوبی بیدار شوید. شما همیشه از شن های سنتز شده ارزان هر زمان که مهمانان به آنجا می آیند خجالت می کشند، اما مردم همیشه نیاز به فداکاری داشته اند تا فضایی برای یک خانواده تامین کنند. با مال خودت خداحافظی می کنی و راهی کار می شوی. در مسیر رفت و آمدتان، روی روش جدیدی برای ساخت ابررساناهای با دمای بالا کار می کنید. شما یک آدم دلتنگی تمام عیار هستید، اما ترکیبی از قیمت ثابت برای محاسبات بی نهایت و روند جدید فناوری ناکارآمد اما مدولار، تقریباً از همه یک مخترع ایجاد کرده است. به زودی، به ته آسانسور فضایی سنگاپور می‌رسی: پرتاب‌های فضایی ارزان، هزینه کم مواد اولیه حمل‌ونقل ریلی به فضا و کاهش هزینه‌های مواد باعث شد همه چیز از نظر اقتصادی پیش برود. هر بار که می‌بینید آن کابل بسیار نازک در حال کشیده شدن است، به ظاهر به هیچ وجه، ذهن شما را درگیر می‌کند – اگر این امکان وجود دارد، دیگر چیست؟ شما محموله جدید داروهای طول عمر را که فقط در شرایط صفر-G بکر سنتز می شوند، بررسی کنید. سپس به یک ملاقات لحظه آخری با دوستان در توکیو می روید.
همانطور که همه شما از شام لذت می برید (از موادی که در یک ساختمان رشد می کنند و پنج دقیقه قبل از پختن انتخاب می شوند) یک دانشمند علم مواد دوست یکی از دوستان جدیدترین شبیه سازی های فیزیک را توصیف می کند. شما در یک تعامل صمیمانه و شخصی دیگر لذت می برید و از روابط بین قاره ای خود سپاسگزار هستید. در حالی که به خانه می روید، کمی بیشتر به طراحی ابررسانا خود می پردازید. این راه دور است، اما ممکن است منابعی را در اختیار شما قرار دهد تا خودتان را از 25 درصد پایینی خارج کنید، به طوری که فرزندانتان بتوانند زندگی درخشان‌تری نسبت به شما داشته باشند. به نظر شما همه چیز خوب است، اما آنها می توانند بهتر باشند.
تظاهرات ادغام یادآوری است نه آنچه اجتناب ناپذیر است، بلکه یادآور آنچه ممکن است. و فقط همجوشی نیست. پیشرفت فن آوری باد و خورشید و باتری تقریباً یک معجزه است. امکانات زمین گرمایی پیشرفته و هیدروژن هیجان انگیز است. راکتورهای هسته ای کوچکتر و مدولار می توانند معجزات جدیدی را ممکن سازند، مانند اتومبیل ها و هواپیماهایی که نیازی به سوخت گیری یا شارژ مجدد ندارند. این جهانی است که مترقیان، به ویژه، باید بخواهند به وجود بیایند. انرژی پاک و فراوان پایه‌ای است که می‌توان بر آن جهانی برابرتر، عادلانه‌تر و انسانی‌تر بنا کرد.
ملیسا لات، مدیر تحقیقات مرکز کلمبیا در سیاست انرژی جهانی، به من گفت: “در 100 یا 200 سال، همه چیز کاملاً متفاوت به نظر می رسد.” «مردم به گذشته نگاه خواهند کرد و از نحوه استفاده ما از انرژی امروز متحیر خواهند شد. آنها می گویند: “صبر کن، فقط آن را سوزاندی؟”
