بررسی یک مطالعه بر روی میزان بروز سرطان پستان 15 ساله در ایران نشان می دهد که میزان بروز سرطان سینه در نوجوانان در سال های اخیر افزایش یافته است و مقادیر گزارش شده بالاتر از مقادیر تخمین زده شده توسط معتبرترین علمی است. سازمان ها در جهان
به گزارش اسنا، سرطان سینه شایع ترین سرطان شناخته شده و شایع ترین علت مرگ ناشی از سرطان در زنان است. این بیماری هم در مردان و هم در زنان دیده می شود. در سطح جهانی، بروز و مرگ و میر ناشی از سرطان سینه در بین سایر سرطان ها رتبه اول را دارد.
میزان عوارض و مرگ و میر ناشی از این بیماری در چند دهه اخیر دستخوش تغییرات زیادی شده است. بر این اساس پژوهشگران مطالعه ای مقطعی انجام دادند و با استفاده از داده های ثبت شده بین سال های 1382 تا 1396، تحلیلی از روند کنونی سرطان پستان در ایران ارائه کردند.
نتایج این مطالعه حاکی از آن است که میزان بروز سرطان سینه در ایران از 15.96 به 40.72 در هر 100000 زن بین سال های 1982 تا 1996 افزایش یافته است. همچنین مشخص شد که فراوانی نسبی سرطان سینه در زنان از سال 2014 تا 2016 از 25 درصد به 26.47 درصد تغییر کرده است و شایع ترین سرطان در بین زنان است.
به گفته محققان این مطالعه؛ به نظر می رسد یکی از دلایل افزایش میزان ابتلا، بهبود روش های تشخیصی و افزایش آگاهی زنان در زمینه سرطان سینه باشد. اگرچه این روش ها قادر به تشخیص سرطان در مراحل اولیه و بهبود میزان بقا و کاهش میزان مرگ و میر هستند. اما امکان افزایش مثبت نیز وجود دارد. همچنین باید به عوامل دیگری مانند تغییر سبک زندگی زنان، تغییر الگوی باروری و عوامل محیطی توجه شود.
در سال 1395 از 17467 مورد جدید سرطان سینه، 98.2 درصد مربوط به زنان و 1.8 درصد مربوط به مردان بوده است که این تعداد 26.47 درصد از کل سرطان های تشخیص داده شده در زنان و 12.97 درصد کل بوده است.تشخیص سرطان در دو جنس است.
بررسی های این مطالعه نشان داد که بر اساس آخرین گزارش، سرطان در جوانان ثبت شده است. بیشترین میزان ابتلا به سرطان سینه در گروه سنی 65 تا 69 سال و گروه سنی 60 تا 64 سال بود. همچنین بیشترین میزان استانداردسازی سن به ازای هر 100 هزار زن به ترتیب در استان های تهران، اصفهان، یزد، گیلان و البرز مشاهده شد.
به گفته محققان این مطالعه؛ عوامل مختلف جغرافیایی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی می تواند به تفاوت سطح فعلی در شهرهای مختلف کیشور کمک کند. از سوی دیر; تفاوت جمعیت استان‌های مختلف و همچنین توزیع سنی متفاوت در گروه‌های جوان و سالمند می‌تواند از عوامل مؤثر در بروز بیشتر سرطان پستان در برخی استان‌ها باشد. به‌تعلیم‌متحدة; شهرهای بزرگ و صنعتی استان‌های تهران، اصفهان و البرز که فرصت‌های شغلی و تحصیلی بیشتری دارند، می‌توانند میزبان گروه‌های مختلف مهاجران از استان‌های دیگر باشند که نقش مهمی در افزایش ابتلا به سرطان سینه دارد.
از سوی دیگر، ممکن است در استان‌های بزرگ کیشور یا استان‌هایی که از نظر اقتصادی وضعیت بهتری دارند، افزایش دسترسی به امکانات تشخیص زودهنگام مانند تجهیزات و پرسنل متخصص، احتمال غربالگری سرطان را افزایش دهد. همچنین یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار کیفیت دستگاه های ثبت سرطان در هر استان است. بنابراین، در استان هایی که ثبت سرطان به طور مستمر انجام می شود، ممکن است نرخ واقعی تری گزارش شود.
این محققان بر این باورند که در تحلیل دلایل تفاوت بروز سرطان پستان در استان های مختلف باید عوامل موثری مانند تفاوت امید به زندگی، سطح رفاه اجتماعی و شاخص های مرتبط با سبک زندگی پرخطر را بررسی کرد. به حساب آورده شود.
محققان این مطالعه می گویند که اگرچه میزان سرطان سینه در داده های سیستم ثبت سرطان نوجوانان به خوبی گزارش شده است. اما سطح به تنهایی نمی تواند شاخص خوبی برای تعیین وضعیت سرطان پستان در ایران باشد. زیرا شاخص‌های دیگری مانند میزان شیوع و مرگ و میر نیز برای مدیریت سیاست‌های کنترل سرطان پستان ضروری است. بنابراین لازم است سامانه ثبت سرطان در تمامی استان های کیشور با در نظر گرفتن سایر شاخص های مهم برای بررسی وضعیت سرطان پستان به ویژه گزارش میزان مرگ و میر تقویت شود.
نتایج به‌دست‌آمده از این مطالعه نشان می‌دهد که میزان بروز سرطان سینه در نوجوانان در سال‌های اخیر افزایش یافته است و مقادیر گزارش‌شده بالاتر از مقادیر برآورد شده توسط معتبرترین سازمان‌های علمی جهان است. در این روند، بر لزوم اتخاذ سیاست های ملی برای تشخیص به موقع افزایش بقا و بهبود کیفیت زندگی زنان تأکید می شود.
یافته های این مطالعه در قالب مقاله ای علمی با عنوان روند کنونی سرطان پستان در ایران در یک دوره 15 ساله بر اساس گزارش ثبت دوران کودکی در مجله بیماری های پستان ایران در تیرماه سال جاری منتشر شده است. سرطان”.
در پایان این تحقیق “واقعیت چوپان”; محقق مرکز تحقیقات سرطان پستان جهاد دانشگاهی، «زهرا امیدی» و «علی قنبری مطلق» از مرکز مدیریت سرطان بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت در این پژوهش شرکت کردند.
