شورای امنیت می شنود که افغانستان اکنون “سرکوبگرترین کشور” برای زنان است

رزا ایساکوونا اوتونبایوا، نماینده ویژه سازمان ملل متحد و رئیس هیئت کمکی سازمان ملل متحد در افغانستان، یوناما، احکام اخیر طالبان را که حقوق زنان افغان را بیشتر تضعیف کرده است، به شدت محکوم کرد.

با این حال، او همچنین از جامعه بین المللی خواست که حفظ کنند “هر فضای سیاسی وجود دارد” برای گفتگوهای صریح با رهبران افغانستان، نسبت به وخامت سریع شرایط انسانی و اقتصادی در سراسر کشور هشدار دادند.

“استعدادها مصادره شد”

پس از سقوط افغانستان به دست طالبان در ماه اوت 2021، سازمان ملل متحد همچنان متعهد به “بمان و تحویل بدهدر حالی که خواستار حمایت یکپارچه از مردم کشور شدند.

تعاملات اولیه با عملا مقامات طالبان نسبتا سازنده بودند. با این حال، تصمیمات در سال گذشته – از جمله ممنوعیت هایی که اخیراً برای زنان برای دسترسی به آموزش عالی و کار برای سازمان های غیردولتی اعمال شده است – به طور گسترده غیرقابل قبول تلقی شده است.

نماينده ويژه در سخنراني خود در شورا از اينكه در روز جهاني زن، پيام هاي دلگرمي كمي براي زنان افغانستان ارسال كرد، ابراز تاسف كرد.

“رویاهای له شده”

“در لحظه ای که [the country] به تمام سرمایه انسانی خود نیاز دارد تا پس از دهه ها جنگ بهبود یابد، نیمی از پزشکان، دانشمندان، روزنامه نگاران و سیاستمداران بالقوه آن در خانه های خود بسته هستنداو گفت، رویاهای آنها در هم شکسته شد و استعدادهایشان مصادره شد.

در حال حاضر ممنوعیت هایی در سراسر افغانستان علیه زنانی که بدون همراهان مرد کار می کنند، تحصیل می کنند و سفر می کنند، اعمال می شود.

به ویژه، ممنوعیت اشتغال زنان در دسامبر 2022 در سازمان‌های غیردولتی – از جمله گروه‌هایی که کمک‌های بشردوستانه مهم را ارائه می‌کنند – عواقب جدی هم برای جمعیت وابسته به آن کمک و هم برای روابط طالبان با جامعه جهانی داشته است.

معاون سازمان ملل

تماس برای تعامل

نماینده ویژه ابراز امیدواری کرد که طالبان این کار را انجام دهند به موضع یکپارچه جامعه بین المللی توجه کنید و آن احکام را لغو کنیدو همچنین موارد دیگری که بیشتر حقوق زنان را تضعیف می کنند.

با این حال، او همچنین از جامعه بین المللی خواست تا یک طرح را ایجاد کند دستور کار برای بحث با طالبان – از جمله در مورد مسائلی که برای آنها مهم است – به عنوان اساس یک روند تدریجی اعتماد سازی، با استناد به چشم اندازهای شوم اقتصادی و بشردوستانه افغانستان و نیاز به دسترسی.

این کشور همچنان با دو سوم جمعیت یا بزرگترین بحران بشردوستانه در جهان مواجه است 28 میلیون نفر، تخمین زده می شود که در سال 2023 به کمک نیاز داشته باشند.

نزدیک به نیمی از جمعیت، 20 میلیون نفر، در حال حاضر سطوح بحرانی ناامنی غذایی را تجربه می کنند و شش میلیون نفر در یک قدمی شرایط قحطی مانند هستند.

‘زمان کوتاه است’

در آن پس‌زمینه، خانم. اوتونبایوا به شورا هشدار داد کهزمان کوتاه است و تقاضاها از اهداکنندگان در حال افزایش است.“

او ابراز نگرانی کرد که با پیشروی سال 2023، ممنوعیت های اعمال شده بر زنان و سایر محدودیت های اعمال شده توسط طالبان ممکن است دسترسی بشردوستانه به نیازمندان را بیشتر کند.

توانایی سازمان ملل برای ارائه نیز تحت تأثیر نگرانی‌های فزاینده در مورد تهدید احتمالی ناشی از گروه تروریستی موسوم به دولت اسلامی – استان خراسان یا داعش-K قرار گرفته است. نگران است که طالبان ظرفیت رسیدگی به آن را ندارند.

او با اشاره به اینکه یوناما به تعامل روزانه با مقامات طالبان، مخالفان محلی، گروه های جامعه مدنی و بسیاری دیگر ادامه می دهد، او همچنین از شورا خواست تا ماموریت اساسی این ماموریت را برای یک سال دیگر تمدید کند.

کارشناسان از طالبان می خواهند که به “نابودی مضر” پایان دهند.

کارشناسان مستقل حقوق منصوب شده از سوی سازمان ملل روز چهارشنبه گفتند که “نابودی مضر” حقوق زنان در افغانستان باید معکوس شود.

در فراخوانی همزمان با روز جهانی زن، کارشناسان از رهبران طالبان خواستند تا محدودیت های بسیاری را که از زمان به دست گرفتن قدرت بر زنان تحمیل شده است، لغو کنند.

ورود زنان و دختران به شهربازی ها، حمام های عمومی، سالن های ورزشی و باشگاه های ورزشی ممنوع شده است. به مدت چهار ماهاین کارشناسان در بیانیه‌ای گفته‌اند که از زمان تسلط طالبان توسط طالبان، «زنان بوده‌اند کاملا مستثنی شده استاز ادارات دولتی و قوه قضائیه نیز.

امروز در افغانستان، زنان و دختران نیز باید به یک کد لباس سخت پایبند باشند و اینطور هستند مجاز به سفر بیش از 75 نیستکیلومتر کارشناسان توضیح دادند که بدون اسکورت مرد.

آنها مجبورند در خانه بمانند.»

کارشناسان حقوق، که به عنوان کارمندان غیر سازمان ملل به صورت مستقل به شورای حقوق بشر گزارش می دهند، همچنین از مقامات طالبان خواستند تا به تعهدات خود تحت معاهدات بین المللی حقوق بشر که یکی از کشورهای عضو آن هستند، عمل کنند.

این موافقتنامه ها شامل CEDAW، کنوانسیون رفع همه اشکال تبعیض علیه زنان است.