واشنگتن – هیولاها آن چیزی نیستند که بودند.
من در حال خواندن “فرانکنشتاین” اثر مری شلی برای مدرسه هستم و هیولا فوق العاده است. او کار خود را با ظرافت ذهن و شیرینی خلق و خوی آغاز می کند، با خواندن “غم و اندوه ورتر جوان” گوته و جمع آوری هیزم برای خانواده ای فقیر. اما خالق او، ویکتور فرانکنشتاین، او را رها می‌کند و برای آرام کردن تنهایی‌اش، از داشتن یک همسر برای او خودداری می‌کند. موجودی هیچ کس را نمی یابد که با ترس و انزجار از ظاهر دوخته شده، پوست و چشم های زرد و لب های سیاه خود عقب نشینی نکند. او با تلخی به دنبال انتقام از خالق خود و جهان است.
او ابراز تاسف می کند: «هر جا سعادتی را می بینم، که به تنهایی از آن مستثنی شده ام». “من خیرخواه و خوب بودم. بدبختی از من یک شیطان ساخته است.»
قبل از اینکه در انتهای کتاب در قطب شمال ناپدید شود، به این فکر می کند که زمانی “افکار بلند افتخاری” داشته است، تا اینکه “کاتالوگ وحشتناک” او از اعمال بدخیم انباشته شد.
هیولای شلی، برخلاف هیولای ما، خودآگاهی دارد و دلیلی برای ویران کردن دارد. او می داند که چگونه احساس گناه کند و چه زمانی صحنه را ترک کند. بدخیم بودن هیولای ما از روان‌پریشی نارسیسیستی ناب سرچشمه می‌گیرد – و او حاضر نمی‌شود صحنه را ترک کند یا از دروغگویی پست خود دست بردارد.
حتی یک لحظه به ذهن دونالد ترامپ خطور نکرده بود که فتنه‌انگاری رئیس‌جمهور آمریکا برای کشور یک امر ناتوان‌کننده و مخرب باشد. این فقط راه دیگری برای امپراتور آشوب بود تا عنوان خود را برجسته کند.
پنجشنبه شب به فهرست وحشتناک اقدامات ترامپ گوش دادیم. آنها آنقدر فراتر از رنگ پریده هستند، درک آنها آنقدر سخت است که از برخی جهات، همه چیز هنوز در حال فرو رفتن است.
خانه جان جلسه استماع کمیته 6 در پرایم تایم در مورد ترامپ به عنوان یک دمدمی مزاج که تصادفاً به ریاست جمهوری رسید، نبود. این درباره ترامپ به عنوان یک هیولای بی رحم بود و بسیاری متقاعد خواهند شد که او باید به اتهام جنایی متهم شود و به زندان بیفتد. او را قفل کن!
این استماع این واقعیت را نشان داد که ترامپ در مورد سرنگونی دولت بسیار جدی است. ترامپ گفت: اگر سگی که زمانی مایک پنس در دامان او بود به دلیل امتناع از کمک به ترامپ برای نگه داشتن نامشروع دفترش به چوبه‌های دار بیرون از ساختمان کنگره آویزان می‌شد. او در آن روز با سردی گفت: «شاید حامیان ما ایده درستی داشته باشند» و خاطرنشان کرد که معاون رئیس‌جمهورش «لایق آن است».
لیز چنی زیرکانه از سخنان دستیاران سابق ترامپ استفاده کرد تا نشان دهد که ترامپ علیرغم ناله‌های بدخواهانه‌اش، می‌دانست هیچ تقلبی در سطحی وجود ندارد که نتایج انتخابات را تغییر دهد.
ویلیام بار، دادستان کل ترامپ گفت: «من به صراحت اعلام کردم که با این ایده که بگوییم انتخابات دزدیده شده و این چیزها را که به رئیس جمهور گفتم مزخرف است موافق نیستم.
ایوانکا ترامپ با جدایی از پدرش – در یک گزارش ضبط شده – گفت که نسخه واقعیت بار را پذیرفته است: “من به دادستان کل احترام می گذارم. پس حرف او را پذیرفتم.
(همسرش جرد کوشنر، جایزه صفرا را در رسالت خود دریافت کرد: او آنقدر مشغول ترتیب دادن عفو برای شلخته ها بود و توجه نمی کرد که آیا دستیاران ترامپ به خاطر بازی بیضی بال های بیضی تهدید به کناره گیری می کردند یا خیر.)
کارشناسان داده های ترامپ به صراحت به او گفتند که او شکست خورده است. مارک میدوز اظهار داشت: “پس هیچ خبری وجود ندارد.”
ترامپ نمی‌توانست تحمل کند که به او برچسب بازنده می‌خوردند – بی‌تفاوتی پدرش. او از روی خودخواهی و شرارت محض، انتخابات را به طرز دیوانه‌واری برانداز کرد، زیرا می‌دانست که دستکاری مردم در رسانه‌های اجتماعی با دروغ بزرگ آسان است.
برای او خوب بود اگر پیروانش قانون را زیر پا بگذارند و به پلیس حمله کنند و به زندان بروند، در حالی که او از دور “عشق” آنها را می ستود. شگفت آور است که هیچ نماینده ای کشته نشد.
به هر طرف که نگاه کنی چیزی هست که خونت را سرد می کند. هیولای فیلم «فرانکنشتاین» تنها کسی نیست که «افکار افتخاری» را رها کرده است.
روسیه نیز که در چنگال یک هیولا است، بدون هیچ دلیلی به جز توهمات عظمت ولادیمیر پوتین، به دموکراسی همسایه حمله می کند و آن را نابود می کند.
در Uvalde، داستان غیرقابل درک درباره اینکه چگونه پلیس نجات دانش آموزان مدرسه را برای یک ساعت به تاخیر انداخت، زیرا یک فرمانده نگران امنیت افسران بود، آشکار می شود.
نمادهای حریص گلف به توری ملحق شدند که توسط سعودی ها انجام شده بود، حتی اگر ولیعهد سعودی دستور تکه تکه شدن یک روزنامه نگار را صادر کرد. (کوشنر در مورد اینکه آیا در موقعیت دولتی خود معامله کرده است تا سرمایه گذاری 2 میلیارد دلاری سعودی ها برای شرکت سهام خصوصی جدید خود را تضمین کند، تحت بررسی است.)
همانطور که بنی تامپسون، رئیس کمیته اشاره کرد، زمانی که ساختمان کنگره در سال 1814 مورد حمله قرار گرفت، توسط بریتانیایی ها انجام شد. این بار توسط یک دشمن درونی بود، که توسط مردی در قلب دموکراسی که او قسم خورده بود از آن محافظت کند، به کار گرفته شد.
تامپسون در مورد اوباش گفت: «آنها این کار را به تشویق رئیس جمهور ایالات متحده انجام دادند و سعی کردند انتقال قدرت را متوقف کنند، سابقه ای که برای 220 سال وجود داشت.»
حیرت‌انگیز است که بسیاری از مردم هنوز ترامپ را در آغوش می‌گیرند، در حالی که آنقدر واضح است که او فقط به فکر خودش است. او به سرعت ایوانکا را روز جمعه از سورتمه بیرون انداخت و نشان داد که نظر او اهمیتی ندارد زیرا او «در بررسی یا مطالعه نتایج انتخابات دخالتی نداشت. او مدتها بود که چک کرده بود.»
اجازه دهید برخی از محافظه کاران این جلسات را به عنوان “جشن چرت زدن” رد کنند. اجازه دهید فاکس نیوز به شدت از اجرای آنها امتناع کند.
این جلسه مسحورکننده بود و داستانی ترسناک با پسران مغرور درنده و هیولایی در مرکز آن توصیف می‌کرد که حتی مری شلی هم می‌توانست از آن قدردانی کند. رتبه بندی ها با نزدیک به 20 میلیون بیننده بود.
کارولین ادواردز، افسر سرسخت پلیس کاپیتول که دچار ضربه مغزی شد، به چشمانش اسپری شد و دوباره بلند شد تا به مبارزه بازگردد، یک منظره جهنمی را توصیف کرد.
او به یاد می آورد: “من در خون مردم می لغزیدم.” «می‌دانی، من – داشتم مردم را هنگام سقوط می‌گرفتم. من – می دانید، من بودم – این قتل عام بود.»
ترامپ در سخنرانی دیستوپیایی خود در مراسم تحلیف وعده داد که به «قتل عام آمریکا» پایان دهد. در عوض، او آن را تحویل داد. اکنون او باید برای کودتای کودتای خود پاسخگو باشد – و نه فقط در دادگاه افکار عمومی.
