چندین بار در این تصویر، مصاحبه‌شوندگان او سعی می‌کنند با این تصور که شاه چارلز یک «چماق خشک قدیمی» است، مخالفت کنند. از این رو این مستند به کارگردانی جیم نالی، آبدارتر از آن چیزی است که عنوان غمگین آن نشان می دهد. عبارت “پسری که به تنهایی راه می رفت” از جانی استونبرو گرفته شده است، که همکلاسی شاهزاده وقت ولز در گوردونستون، یک مدرسه شبانه روزی سختگیرانه اسکاتلندی (به گفته برخی استنبرو، به عنوان “کلدیتز در لباس پوشیدن” نامیده می شود) می آید. پدر او را فرستاد تا «سختش کند». چارلز نه تنها در آنجا دوستان زیادی پیدا نکرد، بلکه تحت تایید مدیر مدرسه، قلدری از سوی افراد طبقات بالاتر را نیز تحمل کرد.
هر چند وقتی از مدرسه خارج شد، این کار را کرد نسبتا خوب با اعضای جنس مخالف این تصویر مملو از مصاحبه‌های معاصر با دوستان سابق چارلز است که از شوخ طبعی، «شاد بودن» و لاس‌زدگی لذت‌بخش او صحبت می‌کنند. اما حتی زمانی که در سواحل و زمین های چوگان با زنانی خوش می گذشت که به خوبی می دانست که هرگز نمی تواند با آن ازدواج کند، همچنان چشمش به یکی بود. این فیلم به ما یادآوری می‌کند که او در نوجوانی با کامیلا رزماری شاند آشنا شده بود و پس از ازدواج که او را کامیلا پارکر بولز کرد، چشم از او برنمی‌داشت.
خود فیلم به شدت این مسابقه را تایید می کند. حدود یک ساعت پس از رسیدگی، موجی از ضرب و جرح پرنسس دایانا وجود دارد که در طی آن عبارت “از مرده ها بد صحبت نکن” هرگز بیان نمی شود. در نزدیکی پایان فیلم، یک “روزنامه نگار سلطنتی” و یک “زندگی نامه نویس سلطنتی” از اینکه شاهزاده هری به پدر چارلز حمله کرده است، ابراز ناراحتی می کنند، که شاید به نظر آنها آخرین خانواده سلطنتی باشد که واقعاً اهميت دادن در مورد سلطنت خدایا اگر این فیلم چیزی را نشان می‌دهد، این است که عملکرد واقعی سلطنت مذکور هرچه باشد، به مالیات‌دهندگان بریتانیایی ارزش پولشان را در درام می‌دهد.
شاه چارلز، پسری که تنها راه می رفت
درجه بندی نشده. مدت زمان: 1 ساعت 30 دقیقه. در Paramount+ تماشا کنید.
