هامیش کیلگور، یکی از اعضای موسس گروه نیوزیلندی Clean، که در میان طرفداران موسیقی زیرزمینی به دلیل نواختن درام پیشران و رویکرد ضدفرهنگی اش به زندگی مورد تحسین قرار گرفت، درگذشت. او 65 سال داشت.
پلیس آنجا گفت که جسد او روز دوشنبه 10 روز پس از گزارش ناپدید شدن در کرایست چرچ نیوزلند پیدا شد. مرگ وی به پزشکی قانونی ارجاع شد.
یکی از شخصیت‌های اصلی در میان نوازندگان آزاد نیوزیلندی در لیبل مستقل Flying Nun که «صدای داندین» نامیده شد، آقای. کیلگور چهار دهه را به عنوان نوازنده گذراند و به آواز خواندن و نواختن سازهای کوبه ای و سپس گیتار پرداخت.
او در نهایت با بیش از 100 گروه از جمله Great Unwashed، Sundae Painters و Monsterland همنوازی کرد و تقریباً 30 سال در نیویورک زندگی کرد و در آنجا گروه Mad Scene را تشکیل داد.
او همچنین اشتیاق ثانویه ای به نقاشی داشت: او صدها و شاید هزاران عکس صریح و خاص تولید کرد که بسیاری از آنها به عنوان هنر جلد آلبوم تغییر کاربری دادند.
یک درامر فریبنده قدرتمند، Mr. کیلگور ممکن است آهنگی را به شکلی سرسام آور شروع کند، سپس به یک نتیجه رعد و برق برسد. او در ابتدا از تله تکی مو تاکر در ضبط های زنده توسط Velvet Underground الهام گرفته بود. او در سال 2012 گفت: “فکر می‌کردم، این یک نوع جادویی است و ممکن است – من می‌توانم این کار را انجام دهم.” سبک رانندگی مینیمالیستی تاکر و اشتیاق او به قدرت تنبور، بعداً نوازندگی او را رنگ آمیزی کرد.
Mac McCaughan، صاحب لیبل Merge Records که سال گذشته دو نسخه اول The Clean را مجدداً منتشر کرد، گفت: هر درامر، هرچند با استعداد، بلافاصله قابل تشخیص نیست. او در مصاحبه ای گفت: “اما با همیش – او صدایی روی طبل داشت.” او سبک و شخصیت خودش را داشت.»
در سال 1981، راجر شپرد، مدیر فروشگاه ضبط محلی که در حال تاسیس Flying Nun Records بود، اجرای گروه Clean را در هتل گلادستون در کرایست چرچ دید. “آنها به وضوح بهترین گروه در جهان بودند.” شپرد به یاد آورد.
تقریباً قبل از تمام شدن مجموعه، از آنها خواست که با او ضبط کنند. اولین جلسه ضبط آهنگ «تالی هو!» را تولید کرد، یک تک آهنگ دیوانه‌وار و در مجاورت راک موج‌سواری – ساخته شده به قیمت 50 دلار نیوزیلند – که به دلیل محبوبیت آن در ایستگاه‌های رادیویی دانشجویی، در بین 20 آهنگ برتر نیوزلند قرار گرفت.
ثروت راهبه پرواز متحول شده بود. EP بعدی “Boodle Boodle Boodle” که در آن سال با بودجه ای مشابه ضبط شد، 26 هفته را در نمودارهای نیوزیلند سپری کرد. گروه‌های مستقل آمریکایی، از جمله Pavement، Yo La Tengo و Superchunk، از آن به عنوان الهام‌بخش یاد می‌کنند.
مایکل گالینسکی، فیلمساز آمریکایی که دوست آقای دکتر شد، گفت: برای شنوندگان خارج از نیوزلند، نوازندگان برچسب راهبه پرواز نوعی موقعیت افسانه ای داشتند. کیلگور.
او درباره «تواتارا»، مجموعه‌ای از راهبه پرواز در سال 1988، گفت: «این همه دنیاها را باز کرد. کیلگور ظاهر شد. “این خیلی دور است – شما عکس این افراد را نمی بینید، هیچ نوشته ای در مورد آنها وجود ندارد، اینترنت وجود ندارد. بنابراین آنها افسانه ای و باورنکردنی هستند.»
با الهام از Enemy، یک گروه پانک که توسط دوستانشان راه اندازی شده بود، اعضای Clean شروع به تمرین با هم در سال 1978 کرده بودند – Mr. کیلگور طبل را به خود آموخت، در حالی که برادرش دیوید گیتار می‌نواخت و پیتر گاتریج باس می‌نواخت. (آقای گوتریج بعداً توسط رابرت اسکات جایگزین شد.)
پس از اولین بار موفقیت، اعضای گروه تصمیم گرفتند که تنها چهار سال از زندگی حرفه ای خود جدا شوند. اما با آشکارتر شدن تأثیر گروه Clean بر روی راک زیرزمینی خودت انجام بده، آنها در سال 1988 دوباره متحد شدند. چندین آلبوم
به عنوان یکی از اعضای صحنه دیوانه، آقای. کیلگور چندین آلبوم و EP و همچنین دو آلبوم انفرادی “همه آن و هیچ” و “فینکلشتاین” را ضبط کرد و تعداد بیشماری مهمان دیگر در رکوردهای هنرمندان دیگر حضور داشت.
هامیش رابرت کیلگور در 17 مارس 1957 در کرایست چرچ متولد شد و از دو پسر مک گرگور و هلن استوارت (اولد) کیلگور بزرگتر بود. او بیشتر در Cheviot و Ranfurly، جوامع کوچکی در جزیره جنوبی روستایی نیوزیلند، پرورش یافت.
در سال 1972، خانواده به شهر ساحلی Dunedin، همچنین در جزیره جنوبی نقل مکان کردند، جایی که آقای. پدر کیلگور به عنوان مدیر میخانه مشغول به کار شد در حالی که مادرش آشپزخانه مؤسسه را اداره می کرد. همیش در سال 1977 مدرک لیسانس زبان انگلیسی و تاریخ را از دانشگاه اوتاگو در دوندین دریافت کرد.
پس از بستری شدن پدرش در بیمارستان روانی، جایی که در سال 1982 درگذشت، مادرش به عنوان پرستار برای تأمین مخارج خانواده مشغول به کار شد. او بعداً از گروه پسرانش حمایت کرد و به تأمین بودجه یک ون و یک سیستم PA کمک کرد که در سراسر کشور با Clean اجرا می کردند.
آقای. کیلگور در اواخر دهه 1980 پس از فروپاشی ازدواج اولش، به جنی هالیدی، به نیویورک نقل مکان کرد. او در آنجا با لیزا سیگل آشنا شد که با تشکیل گروه Mad Scene، همسر دوم و هم گروهش شد. این زوج صاحب یک پسر به نام تاران شدند.
اما زندگی در نیویورک، جایی که او به‌عنوان مدیر هنری، نقاش خانه و نجار در بین کنسرت‌های موسیقی کار می‌کرد، گاهی اوقات مخاطره‌آمیز بود، به‌ویژه پس از او و خانم. سیگل در سال 2013 از هم جدا شد.
افراد نزدیک به او می‌گویند که او در طول همه‌گیری ویروس کرونا به نیوزیلند بازگشت و هر زمان که می‌توانست در آنجا موسیقی پخش می‌کرد، در حالی که زندگی‌اش را به دنبال داشت که سلامت روحی و جسمی او را تحت فشار قرار داد.
از او برادر و هم گروهش دیوید و پسرش به یادگار مانده است.
برای معاصران خود در نیوزلند، آقای. کیلگور شاهدی بود بر این تصور که اهل کشوری دور با چند میلیون نفر و فاقد سنت راک تثبیت شده، مانع از ساخت موسیقی عالی نمی شود.
او گفت: «فقط به این دلیل که از اینجا می آید، و نه لندن یا نیویورک، به این معنی نیست که معتبر نیست. چوپان راهبه پرواز. این یک چیز شگفت‌انگیز بود که ما می‌دانستیم به هر حال درست است، اما برای ما بیان نشده بود.»
ریچارد لنگستون، روزنامه‌نگار موسیقی و دوست قدیمی، گفت: کیلگور “روش ضبط موسیقی ایندی راک را تغییر داده بود.”
او افزود: «او بسیار مهم بود و زندگی دیوانه‌وار، شجاعانه و انفرادی داشت.»
