خرسون بیمارستان ها را زیر گلوله باران بی امان روسیه تخلیه می کند

کیو – در حالی که تهاجم روسیه به اوکراین وارد دهمین ماه خود شد، توپخانه روسیه دو هفته پس از عقب نشینی شهر بندری استراتژیک خرسون در جنوب این شهر را مورد حمله قرار داد و حداقل 10 غیرنظامی را کشت و ده ها تن دیگر را زخمی کرد – و در روز جمعه، باعث تخلیه بیمارستان شد.

یاروسلاو یانوشویچ، رئیس اداره نظامی منطقه ای خرسون، گفت که نیروهای روسیه 49 بار شهر و مناطق اطراف آن را در روزهای پنجشنبه و جمعه گلوله باران کردند. پنج شنبه یکی از مرگبارترین روزها از زمانی بود که کرملین به نیروهای خود دستور عقب نشینی داد.

به دلیل گلوله باران مداوم روسیه، ما در حال تخلیه بیماران بیمارستان از خرسون هستیم. یانوشویچ گفت. او گفت که بیماران اطفال به میکولایف منتقل شدند، در حالی که 100 بیمار از مرکز مراقبت های روانپزشکی منطقه ای به اودسا منتقل شدند.

ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین در سخنرانی شبانه خود در اواخر پنجشنبه گفت که روسیه پس از بازپس‌گیری شهر توسط نیروهای اوکراینی به عنوان «انتقام»، گلوله باران را آغاز کرده است.

«تقریبا هر ساعت گزارش‌هایی از اعتصابات در منطقه خرسون دریافت می‌کنم». زلنسکی گفت. “چنین وحشت بلافاصله پس از آن آغاز شد که ارتش روسیه مجبور به فرار از منطقه خرسون شد. این انتقام کسانی است که باختند.»

چندین غیرنظامی دیگر از جمله یک پسر 13 ساله در انفجارهای این هفته کشته شدند.

بر اساس گزارش هفته گذشته کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، از زمان آغاز تهاجم کامل روسیه به اوکراین در فوریه، بیش از 6557 غیرنظامی کشته و حدود 10000 نفر دیگر زخمی شده اند. گمان می رود تلفات واقعی به طور قابل توجهی بیشتر باشد.

مارس مرگبارترین ماه جنگ تاکنون بوده است.

و در طول ماه گذشته، در حالی که روسیه مواضع دفاعی خود را در برابر پیشرفت‌های اوکراین در جنوب و شمال شرق به دست گرفته است، مسکو بمباران هوایی اهداف زیرساخت انرژی در شهرها و شهرستان‌های سراسر اوکراین را تشدید کرده است.

ما با هم 9 ماه جنگ تمام عیار را تحمل کردیم و روسیه راهی برای شکستن ما پیدا نکرده و نخواهد یافت. زلنسکی گفت.

مقامات اوکراینی مردم منطقه خرسون را تشویق کرده‌اند که به سایر نقاط کشور بروند و قطارها را برای رساندن کمک‌های بشردوستانه به شهر و از شهر شروع کرده‌اند.

اما سرهی خلان، معاون مدیر منطقه ای در خرسون، گفت که بسیاری از 80,000 نفری که باقی مانده اند، با وجود سختی ها نمی خواهند خانه های خود را ترک کنند.

او گفت: «می‌گویند: «هشت ماه و نیم اینجا اشغال بودیم، زنده ماندیم». “ما زنده خواهیم ماند، همه چیز بهتر خواهد شد. ما در خانه هایمان خواهیم ماند.

خرسون پس از خروج سربازان روسی بسیاری از زیرساخت های حیاتی منطقه را منفجر کردند، بدون گرما و برق باقی مانده است.

در سایر نقاط کشور، مقامات برای بازگرداندن زیرساخت های انرژی تخریب شده در امواج حملات موشکی روسیه، از جمله سه نیروگاه هسته ای تحت کنترل اوکراین، رقابت می کنند. رئیس شرکت ملی انرژی گفت، دو روز پس از حملات روسیه که خدمه تاسیسات برق را مجبور به تقلا برای تثبیت شبکه فلج شده انرژی کشور کرد، گفت: هر سه نیروگاه تا روز جمعه دوباره آنلاین شدند و به زودی با ظرفیت عادی انرژی تولید خواهند کرد. خطرات هسته ای جنگ

اوکراین معمولاً برای بیش از نیمی از برق خود به انرژی هسته‌ای متکی است که نرخ وابستگی غیرمعمول بالایی است.

در روسیه، جایی که اعتراض فزاینده‌ای نسبت به بسیج مردان جوان آموزش‌دیده که در خطوط مقدم اوکراین کشته می‌شوند، وجود دارد، رئیس‌جمهور ولادیمیر وی. پوتین در محل اقامت خود در خارج از مسکو، رئیس‌جمهور یک رویداد بسیار طراحی شده در محل اقامت خود در خارج از مسکو بود، جایی که با مادران نظامیان دیدار کرد. در اوکراین می جنگد و گفت که در درد آنها شریک است.

این رویداد تلویزیونی، درست چند روز قبل از اینکه کشور در روز یکشنبه روز مادر خود را جشن بگیرد، در بحبوحه تشدید انتقادات عمومی نسبت به شرایطی که سربازان سرباز روسی اخیر مجبور به تحمل آن شده اند، از جمله پرتاب شدن به جنگ با تجهیزات نامناسب و ناآمادگی برگزار شد. برخی از 17 زن شرکت کننده گفتند که پسران خود را در میدان جنگ از دست داده اند.

از آنجایی که آقای پوتین در ماه سپتامبر پیش‌نویس ملی را اعلام کرد، شبکه‌های رسانه‌های اجتماعی در روسیه مملو از ویدئوهایی هستند که گفته می‌شود توسط سربازان و بستگانشان ضبط شده است که شرایط وخیم، هرج و مرج سازمانی، بدرفتاری و تهدید به زندان در صورت اعتراض را توصیف می‌کنند.

فعالان گفتند که شرکت کنندگان در جلسه روز جمعه احتمالاً توسط کرملین از پیش انتخاب شده بودند و سوالات آنها از قبل بررسی شده بود. بر اساس فهرستی که کرملین منتشر کرد، برخی از آنها مقامات دولتی و فعالان طرفدار دولت بودند.

اولگا تسوکانووا، رهبر شورای مادران و همسران، یک سازمان مردمی برجسته بستگان نظامیان روسی، گفت که هیچ نماینده ای از این گروه برای ملاقات با او دعوت نشده است. پوتین روز جمعه، با وجود درخواست مخاطبان.

“رئیس جمهور ما کیست؟ آیا او مرد است یا چیز دیگری که پشت نیروهای ویژه از دست زنان فرار می کند؟» خانم. تسوکانووا در بیانیه‌ای روز جمعه گفت که او و برخی از اعضای گروه تحت نظر هستند.

مادران سربازان روسیه به طور سنتی نقش قدرتمندی در جامعه ایفا می کنند. در دهه 1980، اولین نشانه های واقعی مخالفت با حمله شوروی به افغانستان از مادران سربازان بود. و در طول جنگ 1994-1996 در چچن، مادران به یکی از قدرتمندترین نمادهای مخالفت عمومی علیه درگیری تبدیل شدند. اما اعتراضات در مورد جنگ در اوکراین بیشتر خاموش بوده است، به احتمال زیاد به دلیل شرایط سخت تر برای مخالفان.

در اوکراین، اولین گزارش ها از تلفات در میان مردان تازه بسیج شده کمتر از سه هفته پس از اعلام پیش نویس در سپتامبر منتشر شد. آقای. پوتین با این وجود از زنان شرکت کننده در نشست روز جمعه خواست به رسانه های خبری و اینترنت که به گفته وی پر از “جعل، فریب و دروغ است” اعتماد نکنند.

با این حال، برای بسیاری از روس‌های غیرسیاسی، از دست دادن همسران و پسرانشان در میان گزارش‌هایی از سوی عزیزان مبنی بر روحیه ضعیف و آموزش و تجهیزات ضعیف، واقعیت جنگ را پس از ماه‌ها انکار وارد خانه‌هایشان کرده است. در برخی موارد، اقوام مجبور شده‌اند همه چیز از جوراب گرفته تا هواپیماهای بدون سرنشین را به سربازان غیر مجهز بدهند. بسیاری از آنها هفته هاست که نمی توانند با بستگان خود تماس بگیرند و مشتاقانه منتظر اخبار هستند.

روز یکشنبه، خانم سازمان تسوکانووا یک کنفرانس خبری در مسکو برگزار کرد که در آن بسیاری از بستگان سربازان فرصتی برای گفتن داستان های خود داشتند.

خانم می‌گوید: «آنها ما را تحقیر، فریب و قلدری کرده‌اند، بنابراین زنان، ما چیزی نداریم که از آن بترسیم. تسوکانوا که پسرش قبل از بسیج سپتامبر به ارتش فراخوانده شد و مجبور شد در مرز با اوکراین با آموزش قبلی کمی خدمت کند.

یلنا کالیمیشوا گفت که برادرش بدون هیچ گونه تدارکات و وسایل ارتباطی و بدون فرماندهان میدانی به جنگ پرتاب شد.

خانم “آنها مورد اصابت خمپاره قرار گرفتند” و مجبور به تسلیم شدند. کالیمیشوا گفت. او پرسید: «چرا پس از یک هفته تمرین، آنها را به جنگل انداختند و آنجا گذاشتند تا بمیرند؟»

مارک سانتورا گزارش از کیف، اوکراین، و ایوان نچپورنکو از تفلیس گرجستان متینا استویس گریدنف ارائه گزارش از بروکسل و ویکتوریا کیم از سئول