چگونه زنان در میان هرج و مرج در سودان زایمان می کنند

چند روز پس از شروع درگیری در سودان، آمنه آل احمد از یک زن باردار درخواست کمک فوری دریافت کرد که به او گفت در حال آماده شدن برای مرگ است.

ام‌اس. احمد، یک مامای 42 ساله، گفت که با شلیک گلوله هایی که در محله او در اومدورمان، درست در شمال خارطوم، پایتخت، در نوردید، به خانه این زن رسید. نیمه شب که رسید، به سرعت متوجه شد که نوزاد در کانال زایمان مادر گیر کرده است. اما آمبولانس یا تاکسی نبود که آنها را به بیمارستان برساند.

او در گفت‌وگوی تلفنی با یادآوری اینکه چگونه صدای گلوله باران ناله‌های این زن را نشان می‌داد، گفت: «ما بین مرگ روی زمین یا مرگ در خیابان تصمیم می‌گرفتیم. او به من گفت که درد روحش را از بدنش بیرون کرده است.

بعد از چند ساعت خانم احمد به زن کمک کرد تا سوار موتورسیکلت شود و با سرعت خود را به کلینیک مجاور رساند و در آنجا توانست دخترش را به دنیا آورد.

جنگی که در سودان شعله ور شده است، زنان باردار را در سراسر کشور مجبور کرده است که از توپخانه و شاتل از طریق پست های بازرسی طفره بروند تا به تعداد روبه کاهش بیمارستان ها و زایشگاه هایی که هنوز باز هستند برسند. سازمان ملل تخمین می‌زند که ده‌ها هزار نفر دیگر آواره شده‌اند یا در خانه‌هایشان به دام افتاده‌اند، نوزادان‌شان توسط ماماها یا اعضای خانواده یا اصلاً هیچ‌کس به دنیا نیامده است.

این درگیری که اکنون در ماه دوم خود می گذرد، ارتش سودان به رهبری ژنرال را درگیر کرده است. عبدالفتاح البرهان علیه نیروهای پشتیبانی سریع شبه نظامی به رهبری ستوان. ژنرال محمد حمدان. روز شنبه، دو طرف با یک آتش بس هفت روزه موافقت کردند که از دوشنبه شب اجرایی شد، اگرچه صدای تیراندازی و انفجارهای پراکنده در بخش هایی از پایتخت و شهرهای مجاور در روز سه شنبه شنیده می شد.

پزشکان و امدادگران می گویند که وضعیت سودان، یکی از بزرگترین کشورهای آفریقا، به سمت یک فاجعه انسانی پیش می رود. سودان پیش از آغاز جنگ یکی از بالاترین میزان مرگ و میر مادران در جهان را داشت.

گفته می شود بیش از 1.1 میلیون زن سودانی باردار هستند. بر اساس گزارش صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، انتظار می رود بیش از 29000 نفر از کسانی که به کمک های بشردوستانه نیاز فوری دارند در ماه آینده زایمان کنند. حداقل 4300 نفر در معرض خطر مرگ قرار دارند و به مراقبت های اضطراری مامایی از جمله سزارین نیاز دارند.

دکتر گفت: «والدین از طریق جهنم رانندگی کرده‌اند تا به ما برسند – مثل این است که در مأموریت‌های انتحاری هستند. محمد فتح الرحمن، 33 ساله، پزشک اطفال و مدیر کل بیمارستان النداء در عمران، که سرپرستی بخش زایمان را بر عهده داشته است. یکی از معدود امکانات باقی مانده در خارطوم بزرگ که هنوز نوزادان را به دنیا می آورد، سالن های آن توسط زنان باردار غرق شده است.

او در یک مصاحبه تلفنی گفت: «ماشین ها پوشیده از سوراخ گلوله به سمت بیمارستان ما می آیند. این زنان مضطرب، استرس دارند و بسیاری از آنها در حال زایمان پیشرفته هستند.»

او گفت که به تازگی زنی را که با زایمان بریچ وارد شده بود، پس از ساعت ها گذراندن در یک ایست بازرسی تحت کنترل نیروهای شبه نظامی که در حال بازجویی از شوهرش بودند، مرخص کرده است. دکتر “متاسفانه او به موقع به ما نرسید و نوزاد زنده نماند.” فتح افزود.

او گفت که از زمان آغاز جنگ در 15 آوریل، تعداد نوزادان نارس در بیمارستان او تقریباً یک سوم افزایش یافته است. او تخمین زده است که بخشش با یک کارمند اسکلت، بیش از 600 نوزاد در ماه گذشته به دنیا آورده است – 20 برابر تعداد معمول. در چند هفته اول درگیری، آنها روزانه 50 سزارین انجام می دادند که اغلب دو نوزاد در انکوباتور مشترک بودند.

آقای. فتح گفت که توانسته است کار بیمارستان را از طریق بودجه بین المللی انجمن پزشکان آمریکایی سودانی حفظ کند. این سازمان از ابتدای درگیری هر سزارین را تامین مالی کرده بود و به دکتر اجازه داد. فتح به کارکنان باقیمانده خود دستمزدهای بالاتری ارائه دهد تا آنها را از فرار باز دارد.

حساب او توسط امدادگران UNFPA، CARE، سپاه بین المللی پزشکی، پزشکان بدون مرز و Save the Children حمایت شد که به نیویورک تایمز گفتند که بحرانی که زنان باردار را تحت تاثیر قرار می دهد نمادی از فروپاشی سیستم بهداشت عمومی در سراسر سودان از زمان دعوا شروع شد

Adive Joseph Ege Seriki، مشاور جهانی بهداشت جنسی و سلامت باروری در سپاه بین‌المللی پزشکی، که برای آموزش کارکنان مراقبت‌های بهداشتی در سرتاسر سودان تلاش می‌کند، گفت: «این فقط بدتر خواهد شد.

وضعیت وخیم سلامت مادر نیز پیامدهایی برای نوزادان نارس به دنیا می آورد. وی گفت: نوزادان نارس در معرض خطر بالای ابتلا به نقایص مادام العمر هستند که از جمله آنها می توان به ناتوانی های ذهنی، فلج مغزی و اختلالات شنوایی و بینایی اشاره کرد.

حتی قبل از درگیری فعلی، سودان دارای یک سیستم بهداشتی شکننده با زیرساخت ها و تجهیزات ناکافی، کمبود متخصصان بهداشتی ماهر و زنجیره تامین محدود بود. بر اساس گزارش سازمان ملل، میزان مرگ و میر مادران سودان حدود 270 مرگ در هر 100000 تولد زنده بود، در حالی که این میزان در ایالات متحده 21 مورد در هر 100000 است.

در ایالت خارطوم که حدود 10 میلیون نفر در آن زندگی می کنند، حدود 60 درصد از مراکز بهداشتی و درمانی در حال حاضر بسته شده اند و تنها 20 درصد آنها به طور کامل فعال هستند، طبق اعلام سازمان ملل در ال جنینا، مرکز منطقه دارفور غربی، همه مراکز بهداشتی و درمانی بسته هستند. بسته شده

خود بیمارستان ها به صحنه درگیری های شدید تبدیل شده اند. سازمان غیرانتفاعی Save the Children گفت که گروه های مسلح هشت بیمار را که در یک مرکز بهداشتی در خارطوم تحت مراقبت بودند بیرون کردند تا از آن به عنوان پایگاه استفاده کنند. بسیاری از پزشکان و پرستاران باقی مانده در کشور تهدید و دستگیر شده اند.

غارت نیز بیداد کرده است. بسیاری از بیمارستان ها، داروخانه ها و انبارها غارت شده اند. اتحادیه پزشکان سودان گفت که بیماران مبتلا به بیماری های مزمن مانند سرطان، بیماری قلبی یا دیابت هفته ها قادر به دریافت دارو نیستند، در حالی که ده ها مرکز دیالیز بسته شده اند.

اما تعداد کمی از مناطق از سیستم بهداشتی سودان به اندازه شبکه های مراقبت از مادر تحت تأثیر شدید قرار گرفته اند. به محض شروع جنگ، ماماها در سراسر کشور درخواست کمک از مادران باردار را دریافت کردند.

رانیا حسن، رهبر تیم بهداشت باروری صندوق جمعیت ملل متحد در سودان، که به حمایت از شبکه ای متشکل از حداقل 400 ماما در کشور کمک کرده است، گفت: «این زنان به یک حلقه حیاتی حیاتی برای کسانی که در خانه گیر کرده اند تبدیل شده اند. او گفت که کار آنها به ویژه در منطقه خارطوم و اطراف آن، جایی که جنگ شدیدترین بوده است و بسیاری از زنان ترجیح می دهند در مراکز بهداشتی زایمان کنند، حیاتی است.

ماماها در شهرها و روستاها هجوم آورده‌اند و برای زایمان به خانه‌های زنان رفته‌اند و اغلب به درخواست‌های گروه‌های گفتگوی محله‌ای پاسخ می‌دهند. خطوط تلفن اضطراری.

ام‌اس. احمد که با زن باردار سوار موتور سیکلت شده بود، به هماهنگی تیمی متشکل از 20 ماما در امدرمان کمک می کند. آنها با هم، از زمان شروع جنگ، به تولد حدود 200 نوزاد کمک کرده اند – از پنج یا شش نوزاد در یک ماه معمولی.

او گفت که ماماها نه تنها در برابر خشونت جسارت می کنند، بلکه اغلب مجبور شده اند بدون دسترسی به تلفن یا اتصال اینترنتی کار کنند که در نتیجه درگیری ها تخریب شده است.

ام‌اس. احمد گفت که در جریان درگیری هشت نوزاد به دنیا آورده است، اما هرج و مرج دسترسی به زنان و تهیه لوازم پزشکی را دشوارتر کرده است.

روایت او توسط دیگران نیز تکرار شد، مانند احلام عبدالله حمید، یک ماما 27 ساله که شش نوزاد را در شهر بحری، درست در شمال خارطوم به دنیا آورده بود.

او در یک مصاحبه تلفنی گفت: «وضعیت بسیار دشوار است.

در حالی که همه زایمان‌های او موفقیت آمیز بوده است، او گفت که در مورد تشدید و غیرقابل پیش‌بینی درگیری‌های خیابانی در شب، که معمولاً به تماس‌ها پاسخ می‌دهد، نگران است.

او گفت اما او همچنان مایل به قبول خطر است و افزود که هر بار که از زنی که در شرایط اضطراری است می شنود احساس مسئولیت قوی برای کمک به او می کند.

او گفت: “تماس های زنان مرا فروتن می کند.” “چگونه می توانم آنجا را ترک کنم وقتی آنها مدام درخواست کمک می کنند؟”

هواده سعد گزارش کمک کرد